بخش دوم
🌹بخش دوم🌹
🔹در میدان عمل، میلیونها مهاجر غیرمجاز، با هویتهای ناشناخته و بدون ثبت، از خدماتی مانند یارانه نان، انرژی، سوخت، سیمکارت، و خدمات بیمهای بهرهمند هستند. وقتی هیچ اتصال سازمانیافتهای میان سامانههای ملکی، مخابراتی، انرژی و خدماتی وجود ندارد، چگونه انتظار داریم ساختار اقتصادی کشور امنیتپذیر باشد؟
🔹سیاستهای یارانهای فعلی، منجر به خلق شبکههای زیرزمینی از توزیع کالا، سوخت، انرژی و اطلاعات شده است. همین شبکهها، امروز سکوی پرتاب دشمن در لایه اقتصادی-اطلاعاتیاند.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸قطع کامل و فوری یارانهها و تمامی خدمات اقتصادی و رفاهی برای اتباع.
🔸ممنوعیت خرید سوخت، نان، خدمات درمانی، سیمکارت، و انرژی برای افراد فاقد پرونده یکپارچه اطلاعاتی.
🔸تشکیل «سامانه نظارت عملیاتی» برای رهگیری نقطهای مهاجران پرریسک با استفاده از هوش مصنوعی.
۳. اقشار محروم
🔹دهکهای پایین جامعه در همه نظامهای جهان، در شرایط جنگی، بهعنوان ذخیره استراتژیک انسجام اجتماعی تعریف میشوند. اما در ایران، باوجود دهها توصیه مقام معظم رهبری، این طبقه هنوز از حداقلهای پوشش ساختاری در جنگ محروم است.
🔹در حالی که دشمن با ابزار رسانهای و سبک زندگی، ذهن این اقشار را هدف گرفته، هیچ سامانهای برای حمایت اضطراری از آنها در شرایط بحران طراحی نشده است. نه کوپن دیجیتال داریم، نه فروشگاه اضطراری، نه انبارهای طبقهبندیشده، نه بازار سیار، نه برنامه تأمین کالای آماده در روز قطع خدمات. سادهتر بگوییم ما سربازان پشتجبهه را به حال خود رها کردهایم.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸احیای طرح کوپن جنگی برای نان، لبنیات، روغن، برنج و پروتئین ساده.
🔸توسعه انبارهای کالاهای مقاومتی (نان خشک، ماکارونی، کنسرو، غذای پودری) در مناطق حاشیهای.
🔸تجهیز فروشگاههای زنجیرهای به سامانه توزیع در بحران و اتصال آنها به شبکه لجستیک بسیج اصناف.
🔹مسئولانی که هنوز درگیر گزارشهای روتین و جلسات صلحمحورند، باید بفهمند که دشمن دقیقاً از جایی نفوذ کرده که آنها از تصمیمگیریاش طفره رفتهاند. اصلاح این سه گلوگاه، پیششرط بقای اقتصاد در میدان جنگ است. و هر روز تعلل، یعنی تقویت دست دشمن با ابزار ساخت داخل.
#تاب_آوری
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹در میدان عمل، میلیونها مهاجر غیرمجاز، با هویتهای ناشناخته و بدون ثبت، از خدماتی مانند یارانه نان، انرژی، سوخت، سیمکارت، و خدمات بیمهای بهرهمند هستند. وقتی هیچ اتصال سازمانیافتهای میان سامانههای ملکی، مخابراتی، انرژی و خدماتی وجود ندارد، چگونه انتظار داریم ساختار اقتصادی کشور امنیتپذیر باشد؟
🔹سیاستهای یارانهای فعلی، منجر به خلق شبکههای زیرزمینی از توزیع کالا، سوخت، انرژی و اطلاعات شده است. همین شبکهها، امروز سکوی پرتاب دشمن در لایه اقتصادی-اطلاعاتیاند.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸قطع کامل و فوری یارانهها و تمامی خدمات اقتصادی و رفاهی برای اتباع.
🔸ممنوعیت خرید سوخت، نان، خدمات درمانی، سیمکارت، و انرژی برای افراد فاقد پرونده یکپارچه اطلاعاتی.
🔸تشکیل «سامانه نظارت عملیاتی» برای رهگیری نقطهای مهاجران پرریسک با استفاده از هوش مصنوعی.
۳. اقشار محروم
🔹دهکهای پایین جامعه در همه نظامهای جهان، در شرایط جنگی، بهعنوان ذخیره استراتژیک انسجام اجتماعی تعریف میشوند. اما در ایران، باوجود دهها توصیه مقام معظم رهبری، این طبقه هنوز از حداقلهای پوشش ساختاری در جنگ محروم است.
🔹در حالی که دشمن با ابزار رسانهای و سبک زندگی، ذهن این اقشار را هدف گرفته، هیچ سامانهای برای حمایت اضطراری از آنها در شرایط بحران طراحی نشده است. نه کوپن دیجیتال داریم، نه فروشگاه اضطراری، نه انبارهای طبقهبندیشده، نه بازار سیار، نه برنامه تأمین کالای آماده در روز قطع خدمات. سادهتر بگوییم ما سربازان پشتجبهه را به حال خود رها کردهایم.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸احیای طرح کوپن جنگی برای نان، لبنیات، روغن، برنج و پروتئین ساده.
🔸توسعه انبارهای کالاهای مقاومتی (نان خشک، ماکارونی، کنسرو، غذای پودری) در مناطق حاشیهای.
🔸تجهیز فروشگاههای زنجیرهای به سامانه توزیع در بحران و اتصال آنها به شبکه لجستیک بسیج اصناف.
🔹مسئولانی که هنوز درگیر گزارشهای روتین و جلسات صلحمحورند، باید بفهمند که دشمن دقیقاً از جایی نفوذ کرده که آنها از تصمیمگیریاش طفره رفتهاند. اصلاح این سه گلوگاه، پیششرط بقای اقتصاد در میدان جنگ است. و هر روز تعلل، یعنی تقویت دست دشمن با ابزار ساخت داخل.
#تاب_آوری
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
- ۱.۳k
- ۰۶ تیر ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط