**

**
گل که باشی باغبان ها دست چینت می کنند
سنگ باشی می تراشند و نگینت می کنند

هرگز از این پیله تنهاییت غمگین نباش
روزگاری می رسد فرش زمینت می کنند

چوب خشکی در بیابان باش اما مرد باش
چوب نامردی اگر در آستینت می کنند

ای درخت پیر
بر این شاخه ها دل خوش نکن
چون که با دست تبر
مطبخ نشینت می کنند

نیشخند دوستان
از زخم دشمن بدتر است
آشنایان بیشتر اندوهگینت می کنند.

شبتون زیبا و پر از آرامش درونی

‌‌‌‌‎