امروز وقتی،رفیقم خبرِ مرگ بهترینِ زندگیشو داد، من بجاش ته

امروز وقتی،رفیقم خبرِ مرگ بهترینِ زندگیشو داد، من بجاش تهِ دلم خالی شد، من بِجاش دلم گرفت..
میدونی؟
من آدمِ، از دست دادن نیستم، میدونی حتی نتونستم خودمو جاش بزارم اخه بغض نمیزاشت..
میدونی دلم گرفتُ گرفت از این از دست دادنا..
میدونی دنیاخیلی کوچیکتر ازاونیه کِ آدما فکرشو میکنن..
ادما فک میکنن همیشه فرصت هست،ولی نیست اونم وقتی شهر بویِ مرگ میده..
حالا باز نباشین وقتایی کِ باید باشین..
حالا باز برید،باز دورباشین، وقتی هر روز داغدار یکی از عزیزا میشیم کِ نبودشون یِ فاجعس..
"حواستون باشه بِ اونایی کِ حتی نمیتونین بِ جای خالیشون فکر کنین...