عصبیم میخوام برم با کله تو دیوار

عصبیم میخوام برم با کله تو دیوار
با همه سردم سردتر از یخ تو لیوان
دیگه فک نیکنم که اون آدم قبلم
با هیشکی نیسم ولی با همه هسم
بی تو فس و شل
بی تو چت و قفل
شب میشه نیفهمم میشه چطور صبح
گذر وقت روح منو ساییده آخه
تو نبوده تو هر یه ثانیه ساله
زیر صورت مغرورم من هرروز میبرم
بعد تنهاییمو میپیچمو بعد دود میکنم
تو این روزگار لعنتی با حس غریبه
تو این روزگار که روزا خاکستریه.....