دیگر برایت نمی نویسم . . .

دیگر برایت نمی‌نویسم . ‌‌. .
و از وقتی مخاطب نوشته‌هایم نیستی ؛
قلم در دستم زار میزند . ‌. . ›
کتاب را زیر تخت میگذارم و میخوابم . . .
صبح فردا تمام روزنامه‌های شهر تیتر میزنند :
‹ نویسنده‌ای جوان خودش را ؛
از دار کلماتی که در گلویش ؛
گیر کرده بود آویخت . . .


زمان : سه و سه دقیقه صبح