توت کال

توت کالی هستم / بر درختی فرتوت / باد را با تن من کاری نیست / حسرت روز رسیدن دارم / در وجودم از دیر / عافیت کرده رسوب / از حضیض این اوج / تا بلندای سقوط / هوس پر کشیدن دارم / بر درختان دگر / توتهای شیرین / چه غرور آمیزند / باد تا می گذرد از برشان / عاشقانه، به زمین می ریزند / مرگشان حاصل سنگینی و شیرین شدن است / ...