من رقص شادمانه را دوست دارم،

من رقص شادمانه را دوست دارم،
سرود نرمین نفس را،
آن‌جا که چشمان بی‌گناه در نظاره‌اند،
و آن‌جا که دختران، تک زبانی سخن می‌گویند.

من دره‌ی خندان را دوست دارم،
من تپه‌ی پرطنین را دوست دارم،
آن‌جا که نشاط هرگز ناتوان نیست،
و دلداده‌ی جوان سیر می‌خندد.

من کلبه‌ی دلپذیر را دوست دارم،
من آلاچیق بی‌گناه را دوست دارم،

آن‌جا که نصیب ما نان سفید و قهوه‌ای‌ست،
یا میوه در ساعات نیم‌روز.

من نشستنگاه بلوطی را دوست دارم،
در زیر درخت بلوط،
آن‌جا که پیران دهکده دیدار می‌کنند،
و از تماشای بازی‌های ما می‌خندند.

من همه‌ی همسایگان‌مان را دوست دارم،
اما، همان که عاشق تو باشم
آنان را همواره دوست خواهم داشت

اما تو از برای منی،
همه‌چیز و همه‌کس...

#ویلیام_بلیک

🤍