از لنگر نگاهم در اسکله ی چشمانت بوسه ای می شکفد بر کنج لبهایمان آغاز می شود موجِ دوست داشتنت در ابعادی بوسعتِ آبیِ دریا و به گِل می نشیند قایقِ سرگردانِ تنهایی و چه زیبا رخدادی ست “عشق”
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.