‍‍پاییز باشد وکسی نباشدپا به پای دلت دیوانگی کند وشانه به

‍‍پاییز باشد وکسی نباشدپا به پای دلت دیوانگی کند وشانه به شانه ی بغضت ببارد
دست به دستت 
پس کوچه های خیالت را قدم بزند؛ 

‍‍پاییز باشد وکسی نباشدتو را به موسیقی باد و باران به آواز و رقصِ برگها دعوت کند مقابلت بنشیند 
برایت چایی بریزد
فالِ حافظ بگیرد
و به فالت از ته دل بخندد؛ 

‍‍پاییز است...! 
فکری برای آمدنت نمیکنی...!؟