هر چه خواندم نامه هایت را نیفتاد اتفاق

هر چه خواندم نامه هایت را نیفتاد اتفاق
می روم تا هیزمی دیگر بریزم در اجاق

بی سبب دست تمنا تا درختان می بری
سیب ها دیگر به افتادن ندارند اشتیاق

رفتنت چون بودنت تکرار رنج زندگی است
مثل جای خالی ساعت به دیوار اتاق

از دورویی تلخ تر در کام اهل عشق نیست
تادلت بامن دو رنگی کرد شیرین شد فراق

کافرم در دیده ی زاهد،ولی در دین عشق
آفرین بر کفر باید گفت و نفرین برنفاق ...

{ فاضل نظری }



یروز ازپنجره وارد شد تلاشم برای دوباره برگشتش به بیرون بی فایده بود
منم بی خیال از بود پروانه.......
امروز وقتی گلارو نگاه می کردم پروانه رو دیدم که چطورزیبا برروی گل به ارامش رسیده............


حکایت دوست داشتن ماادما دراین دوره همینه
راه رو بیراه میریم
ندای یمهربان رو نمی شنویم
بعد بخیال واهی خودمون که بهترین گل رو نصیب خودمون کردیم
کنارش می ایستیم به انتظار
انتظار
یک بوی دل انگیز
یک شبنم زیبا
یک جنبش شورانگیز

اما اما!!!!!!!
خیالیست واهییییییی
چون گل عشق مان مصنوعیست


امیددارم تونسته باشم مرگ پروانه زیبا رو بخوبی به تصویر کشیده باشم
باشد هیچ گاه انتخاب مان مصنوعی نباشد.



کوردان مانا