زن ها دنیایشان ارغوانی ست

زن ها دنیایشان ارغوانی‌ست
ڪَاهی تمام یک عصـر پاییز را
در تنهایی ڪَریه می‌ڪنند
و
ڪَاهی ڪہ حال لحظہ هایشان خوب است
در ازدحام خیس یک خیابان می‌خندند

مـن اما مردهاے زیادے را دیده ام
ڪہ مدام می‌ڪَریند
وقتی ڪہ خیره مانده اند بہ
دیوار روبہ رو
وقتی عمیق سیڪَار می‌ڪشند
وقتی ڪہ
چشم‌هایشان را از زن ها می دزدند

مـن ‌..
مـردهایی را می شناسم
ڪہ وقتی میخندند هم
ڪَریه می‌ڪنند ...