ﻋﺼﺮ ﯾﮏ ﺟﻤﻌﻪ ﯼ ﺩﻟﮕﯿﺮ، ﺩﻟﻢ ﮔﻔﺖ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ

ﻋﺼﺮ ﯾﮏ ﺟﻤﻌﻪ ﯼ ﺩﻟﮕﯿﺮ، ﺩﻟﻢ ﮔﻔﺖ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ

ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟

ﭼﺮﺍ ﺁﺏ ﺑﻪ ﮔﻠﺪﺍﻥ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟

ﭼﺮﺍ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟
ﻭﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺸﮑﯽ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﻟﺒﺶ ﺟﺎﻥ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ،

ﺑﻪ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺑﮕﻮ ﺣﺎﻓﻆ ﺩﻟﺨﺴﺘﻪ ﺯﺷﯿﺮﺍﺯ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺑﻨﻮﯾﺴﺪ

ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺳﺖ

ﭼﺮﺍ ﯾﻮﺳﻒ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎﻥ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ؟

ﭼﺮﺍ ﮐﻠﺒﻪ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﺑﻪ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟

ﺩﻝ ﻋﺸﻖ ﺗﺮﮎ ﺧﻮﺭﺩ،

ﮔﻞ ﺯﺧﻢ ﻧﻤﮏ ﺧﻮﺭﺩ،

ﺯﻣﯿﻦ ﻣﺮﺩ،

ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﻭﺷﺶ ﻏﻢ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﻪ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺩ،

ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺩ،

ﺯﻣﯿﻦ ﻣﺮﺩ

ﺯﻣﯿﻦ ﻣﺮﺩ ،

ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮔﻮﺍﻩ ﺍﺳﺖ،

ﺩﻟﻢ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ،

ﻭ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﯾﮏ ﭘﻠﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﺳﺖ،

ﻭﻟﯽ ﺣﯿﻒ ﻧﺼﯿﺒﻢ ﻓﻘﻂ ﺁﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﺁﻩ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺑﺮﺳﺪ ﮐﺎﺵ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ،

ﺑﺮﺳﺪ ﮐﺎﺵ ﺻﺪﺍﯾﻢ ﺑﻪ ﺻﺪﺍﯾﯽ...

ﻋﺼﺮ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻌﻪ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﻝ ﻫﺮ ﺑﯿﺪﻝ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﺣﺲ،

ﺗﻮ ﮐﺠﺎﯾﯽ ﮔﻞ ﻧﺮﮔﺲ؟

ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﻩ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯼ ﻏﺮﯾﺐ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﺰﻧﯽ ﺍﺳﺖ

ﺯﺟﻨﺲ ﻏﻢ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ، ﺯﺩﻩ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺁﺩﻡ

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج_و.العافیة.و.النصر_و.جعلنا_من_خیر_اعوانه.و#انصاره_و.المستشهدین_بین_یدیه....

#اللهم.احفظ.لنا.سید_القائد #خامنه ای(حفظ الله)