با احمدی نژاد چه کنیم بخش سوم و پایانی

با احمدی نژاد چه کنیم؟ (بخش سوم و پایانی)


یکی از راه‌های کم‌اثرکردن مانورهای قریب‌الوقوع احمدی‌نژاد، از جنس همان عوام‌فریبی‌هایی که استادشان است، بایکوت خبری اوست. اطرافیان او در ظاهر نشان دادند دنبال این موضوع‌اند: نشست روز پنج‌شنبه را تحت تدابیر مراقبتی برگزار کردند، و اجازه ندادند هیچ خبرنگار غیرخودی‌ای به محفل‌شان راه یابد. اما این ظاهر ماجراست؛ آن‌ها می‌دانستند این ممانعت ولع رسانه‌ها را برای پوشش خبرهای مربوط افزایش می‌دهد، و همین هم شد: گستره‌ی پوشش خبرهای مربوط به‌نحو عجیبی توسعه یافت؛ خبر این نشست به صفحه‌ی نخست بسیاری از روزنامه‌های کشور راه یافت، و وب‌سایت متوسط‌الحال‌شان ـــ دولت بهار ـــ به‌یک‌باره افزایش آمار بازدیدکننده‌ی خیره‌کننده‌ای را تجربه کرد.

جای هم‌اندیشی درباره‌ی راه‌کارهای مقابله با تهدید اندیشه‌ی احمدی‌نژاد برای منافع ملی ایران نیز رسانه‌ها نیستند ـــ میدان‌داری رسانه‌ها در مسائل سیاسی کشور، آفتی ناشی از انسداد سیاسی در فضای امروز ایران است، که راه را برای مانورهای فریبنده‌ی احمدی‌نژاد، و عدم کارآیی نیروهای اصیل سیاسی، هموار می‌کند: در غیاب توسعه‌ی سیاسی، نمی‌توان دست فریب‌کاران را رو کرد.

اگر مقامات عالی نظام هم چشم‌شان از خودسری‌های احمدی‌نژاد ترسیده‌است، که به‌نظر می‌رسد چنین باشد، بهترین راه‌کار حل این مسئله، تمهید رفع انسداد در فضای سیاسی کشور است: در فضای گفت‌وگوی آزادانه‌ی ملی، دست خالی احمدی‌نژاد خیلی ساده رو می‌شود.


#احمدی_نژاد #هاله_بی_نور #پاک_دستان #توهم #اصولگرا #اختلاسگرا #فسادگرا