تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی

تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی
اندوه بزرگی است زمانی که نباشی
اه از نفس پاک تو صبح نشابور
از چشم تو چشم تو و حجره ی فیروزه تراشی
پلکی بزن ای مخزن اسرار که هربار
فیروزه و الماس به افاق بپاشی
هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم
اندوه بزرگی است چه باشی چه نباشی