شاید اگه منو ندیده باشی

شاید اگه منو ندیده باشی
فکر کنی چه اتفاق مهمیو از دست دادی
ولی بذار برات بگم
تو دیدن من
هیچ اتفاق خارق العاده ای قرار نیست بیوفته.
من اون آدمیم که وقتی کنارتم به احتمال زیاد اونقدر میخندم که تا یه مدت فکر میکنی غم از حوالی جایی که بودمم نگذشته
تو خلوتم ولی لبخند از یه فرسخی لبامم رد نمیشه.
من اون آدمیم که موقع حرف زدن باهات
میتونه از یه قدمی پریدن برت گردونه و امیدوارت کنه به زندگی
تو خلوتش ولی خودش هزار بار اون یه قدمِ آخرو رفته.
شاید فکر کنی دیدنِ من اتفاق جذابیه
وقت گذروندن باهام چیزیه که دلت میخواد
دوستی باهام یکی از مورد علاقه هات
بذار بهت بگم ولی
این چیزی نیست که عمیقا دلت بخواد
بودن با آدمی که ابدا نمیتونی پیش بینیش کنی
دوست بودن با کسی که نمیتونی تضمین کنی یک ساعت بعدم هنوز دوستت داره یا نه
دل بستن به کسی که هنوز از پسِ حل کردنِ مشکلاش بر نمیاد.
شاید فکر کنی دلت میخواد باهام وقت بگذرونی
ولی به عنوان کسی که بیست و چهار سال ودو ماه دائم پیش خودش بوده
باید بگم
این اصلا چیزی نیست که انتظارشو میکشی.
من اونی نیستم که تو ذهنتون دارید راجع بهش فکر میکنید.