امام رضا (علیه السلام) میفرمایند:

امام رضا (علیه السلام) میفرمایند:
مرد مسلمان تا ده صفت نداشته باشد عقلش کامل نیست:
(مردم) به خیرش امیدوار، و از شرش در امان باشند.
خیر اندک دگران را بسیار شمارد، نیکی بسیار خود را اندک داند.
از مراجعه ارباب حاجت ملول نشود.
در تمام عمر از طلب علم خسته نشود.
درویشی در راه خدا را از توانگری دوستتر دارد.
ذلت در راه او را از عزت در راه دشمنش بیشتر دوست دارد.
گمنامی را از ناموری لذیذتر داند.
سپس فرمود: دهم و چه دهمی؟ پرسیدند:
چیست؟ فرمود:
هیچ کس را نبیند جز اینکه گوید او از من بهتر و پرهیزگارتر است، چه مردم دو گونهاند:
یا بهتر و پرهیزگارتر بنظر میرسند، یا بدتر و پستتر.
اگر آن را بیند که (در نظرش) بدتر و پستتر است گوید:
شاید نیکی او در باطن باشد که بهتر است، و نیکی من در ظاهر است که برایم بدتر است، چون آن را بیند که بهتر و پرهیزگارتر است در برابرش تواضع کند تا به وی ملحق شود، اگر چنین کند مجد و عظمتش بالا گیرد، خیرش پاکیزه و نامش نیک شود، و بر اهل زمانش سیادت و بزرگی یابد.
تحف العقول / ترجمه جنتی، متن، ص: 711