.

.
.
.
شیـطان اندازه یک حبّـــه قند اســــت . . .

گاهی می افتـــد تـــوی فنجـــانِ دلِ مــــا . . .

حل مــی شود آرام آرام . . .

بی آنکـه اصلا ً ما بفهمیـم . . .

و روحمـان سـر می کشد آن را . . .

آن چای شیــریـن را . . .

شیـطان زهـرآگیــن ِ دیــریــــن را . . .

آن وقـت او،
خـون مـــی شـــود در خـــانه تن . . .
مـی چرخـد و مـــی گـردد و مـی مـانـد آنجـا

او می شــــود مـن

مراقب باشم , مراقب باشیم .. اعوذ بالله من نفسی . . .