تار های روشن شده بین این دشت تیره...

تار های روشن شده بین این دشت تیره...
یا خستگیه این روزای سرد...
هیچ کدام...
اری هیچ کدام به گذشته ی مواج این دریای حیات طوفانی،خورده نمیگیرند...
ولی...
گاهی اوقات سکوت...
گاهی اوقات شلوغی و هیاهوی میان خاطرات تلخ و شیرین...
تولدی دوبارست در ذهنم...
و مانند کودکی نو پا که شروع به راه رفتن میکند...
کنجکاوم در این عالم چه شد...
#مهدیار