قتل در آن سوی خیابان
قتل در آن سوی خیابان
رابرت و آناستازیا دعوا شون شد ، رابرت به آناستازیا می‌گفت تقصیر تو بود آناستازیا تو این بازی مسخره رو شروع کردی و الان جودی گم شده اگر دزدیه باشنش چی ،
ببین آناستازیا من دیشب یه دختر بهم زنگ زد گفت تو خطره اسمش هم دقیقا جودی بود ، و من دیشب چند بار جسد دیدم ولی وقتی میرفتم نزدیک انگاری نامرعی میشدن ، آناستازیا کی گفته اون جودی حتما این جودی بود اینا همش تصادفی هست ، در ضما شاید جودی حالش بد شده بود واسه همین رفته ، مطمعنام الان سرو کلش پیدا میشه ، دو دقیقه بعد تلفن آناستازیا زنگ خورد ، به رابرت گفت دیدی گفتم ممکنه حالش بد شده باشه ، آناستازیا گوشی رو برداشت. همون صدای ترسناک ، گفت ، دنبال جسد جودی میگردین ، آناستازیا و رابرت با تعجب و نگرانی نگاه هم کردن ، آناستازیا از ترس گریش گرفته بود و گفت آهای آدم روانی ترسناک تو گفت اینا همش یه بازی هست ، یه بازی ترسناک
صدا ترسناک گفت. خودت داری میگی ترسناک
بعد تلفن قطع شد ، آناستازیا نشست کف خیابان و گریه میکرد ساعت داشت ۲ میشد رابرت برای دل داری آناستازیا رو در حالی که گریه میکرد بغل کرد و گفت نگران نباش چیزی نمیشه ، آناستازیا با گریه گفت چیزی نمیشه گفت دنبال جسدش میگردین وای باورم نمیشه من دوست خودم رو کشتم با این بازی مسخره ، رابرت گفت همه چی درست میشه ، در حالی که آناستازیا در بغل رابرت گریه میکرد
نگاهش به یه توپ خورد یه توپ قرمز رنگ رابرت رو گفت رابرت اونجا رو نگا ، رابرت گفت تو همین جا باش من میرم برش میدارم ، رابرت رفت توپ رو آورد و به آناستازیا گفت نگاه کن ، چی نوشته روش ، آناستازیا از شدت استرس با صدای بلند خوندن با زندگیتون خداحافظی کنید ، رابرت و آناستازیا با نگرانی نگاه هم کردن ، رابرت گفت : خوب بایدم تو خطر باشیم الان ساعت ۳:۰۰ شب هست من تو تنها توی خیابان با یه آدم روانی داریم بازی میکنم بیا بریم خونه ای من اونجا با هم حرف میزنم آناستازیا گفت ولی مادر و پدرت ، رابرت گفت مادر و پدر من اینجا فعلا نیستن رفتن به یه مسافر ، من خودم تنها هستم بیا اونجا باهم حرف میزنم دربارش ، آناستازیا و رابرت ، رفتن خونه رابرت ، آناستازیا همش در حال گریه کردن بود ، ساعت ۳:۳۰ شده بود دیدن یکی زنگ خونه رو زد رابرت و آناستازیا از تو آیفون دیدن کسی نیست که بخوان در رو باز کنن آناستازیا با ترس به رابرت گفت : اون ما رو میکشه امشب ، رابرت گفت ساکت هیچ اتفاقی نمیفته من تو الان توی خونه در امان هستیم ، بعدش دیگه خبری ازش نشد ، فردای اون روز آناستازیا گفت انگاری بازی تموم شده فکر کنم ، آخه فقط اون شب بود ، رابرت گفت آره ، به احتمال زیاد دست از سرمون برداشته
رابرت و آناستازیا دعوا شون شد ، رابرت به آناستازیا می‌گفت تقصیر تو بود آناستازیا تو این بازی مسخره رو شروع کردی و الان جودی گم شده اگر دزدیه باشنش چی ،
ببین آناستازیا من دیشب یه دختر بهم زنگ زد گفت تو خطره اسمش هم دقیقا جودی بود ، و من دیشب چند بار جسد دیدم ولی وقتی میرفتم نزدیک انگاری نامرعی میشدن ، آناستازیا کی گفته اون جودی حتما این جودی بود اینا همش تصادفی هست ، در ضما شاید جودی حالش بد شده بود واسه همین رفته ، مطمعنام الان سرو کلش پیدا میشه ، دو دقیقه بعد تلفن آناستازیا زنگ خورد ، به رابرت گفت دیدی گفتم ممکنه حالش بد شده باشه ، آناستازیا گوشی رو برداشت. همون صدای ترسناک ، گفت ، دنبال جسد جودی میگردین ، آناستازیا و رابرت با تعجب و نگرانی نگاه هم کردن ، آناستازیا از ترس گریش گرفته بود و گفت آهای آدم روانی ترسناک تو گفت اینا همش یه بازی هست ، یه بازی ترسناک
صدا ترسناک گفت. خودت داری میگی ترسناک
بعد تلفن قطع شد ، آناستازیا نشست کف خیابان و گریه میکرد ساعت داشت ۲ میشد رابرت برای دل داری آناستازیا رو در حالی که گریه میکرد بغل کرد و گفت نگران نباش چیزی نمیشه ، آناستازیا با گریه گفت چیزی نمیشه گفت دنبال جسدش میگردین وای باورم نمیشه من دوست خودم رو کشتم با این بازی مسخره ، رابرت گفت همه چی درست میشه ، در حالی که آناستازیا در بغل رابرت گریه میکرد
نگاهش به یه توپ خورد یه توپ قرمز رنگ رابرت رو گفت رابرت اونجا رو نگا ، رابرت گفت تو همین جا باش من میرم برش میدارم ، رابرت رفت توپ رو آورد و به آناستازیا گفت نگاه کن ، چی نوشته روش ، آناستازیا از شدت استرس با صدای بلند خوندن با زندگیتون خداحافظی کنید ، رابرت و آناستازیا با نگرانی نگاه هم کردن ، رابرت گفت : خوب بایدم تو خطر باشیم الان ساعت ۳:۰۰ شب هست من تو تنها توی خیابان با یه آدم روانی داریم بازی میکنم بیا بریم خونه ای من اونجا با هم حرف میزنم آناستازیا گفت ولی مادر و پدرت ، رابرت گفت مادر و پدر من اینجا فعلا نیستن رفتن به یه مسافر ، من خودم تنها هستم بیا اونجا باهم حرف میزنم دربارش ، آناستازیا و رابرت ، رفتن خونه رابرت ، آناستازیا همش در حال گریه کردن بود ، ساعت ۳:۳۰ شده بود دیدن یکی زنگ خونه رو زد رابرت و آناستازیا از تو آیفون دیدن کسی نیست که بخوان در رو باز کنن آناستازیا با ترس به رابرت گفت : اون ما رو میکشه امشب ، رابرت گفت ساکت هیچ اتفاقی نمیفته من تو الان توی خونه در امان هستیم ، بعدش دیگه خبری ازش نشد ، فردای اون روز آناستازیا گفت انگاری بازی تموم شده فکر کنم ، آخه فقط اون شب بود ، رابرت گفت آره ، به احتمال زیاد دست از سرمون برداشته
۳۰۷
۲۱ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.