عاشقی کن ! که هنر نیست به تن بالیدن

عاشقی کن ! که هنر نیست به تن بالیدن
از هر آغوش به آغوش دگر غلتیدن

هنر این ست ، در این شهر پرُ از دلبرکان
" یک نفر " یافتن و دل زِ " یکی" دزدیدن

جای بوسیدنِ لب های هزاران شیرین
لب شیرین " یکی " را همه شب بوسیدن