پروژه شکست خورده پارت 46 : اکو

پروژه شکست خورده پارت 46 : اکو

شدو ❤️🖤 :

چشمامو باز کردم .
تو یه فضای پوچ و سفید بودم .
طرف تاریکم چند متر اونور تر وایساده بود .
ـ ببینم ، چی شده ؟
دارک شدو ـ هیچی فقط من الان به جای تو تو دنیای واقعی هستم و تو داخل این فضای پوچ که من همیشه توش بودم گیر افتادی .
صدای النا اکو شد ـ این چیزی نبود که ماریا می‌خواست .....
ـ داری چی کار می‌کنی ؟
دارک شدو ـ ساکت فقط بذار کارمو تموم کنم .
ـ ولی من نمی‌خوام به اون آسیب بزنم .
دارک شدو ـ کنترل تو الان دست منه نه خودت .
و روشو برگردوند .
صدای النا دوباره اکو شد ـ شدو تو مجبور نیستی ......
با خودم فکر کردم .
ـ درست میگه ، من مجبور نیستم از تو پیروی کنم .
چشمامو بستم و چند لحظه بعد طرف تاریکم با صدای جیغ دردناکی محو شد .
به خیابون برگشتم ولی قبل از اینکه بفهمم چی شده پاهام شل شدن و از حال رفتم .

النا 🤍🌼 :

الان دیگه شدو یه حالت عادیش برگشته بود .
از حال رفت و بالاخره دستشو از رو گلوم برداشت .
برای اینکه راه نفسام باز بشه سرفه کردم و نشستم روی زمین .
به دیوار تکیه دادم و چشمامو بستم .
توان بلند شدن نداشتم .
از این که هنوزم زنده بودم تعجب می‌کردم .
صدای طرف تاریکمو تو سرم شنیدم .
دارک النا ـ هه . تازه با کمک گرفتن از من تو این وضعی . فک کن اگه نبودم چی می‌شد .
ـ تو یکی ساکت شو .
سعی کردم بلند شم ولی نه .... خیلی ضعیف شده بودم .
افتادم کنار شدو و همونجا از حال رفتم .

سونیک 💙 ✨:

ساعت ده و نیم بود .
چرا النا و شدو برنگشته بودن .
البته .... فکر نمی‌کنم مشکلی پیش اومده باشه .
تو خونه یه مهمونی کوچیک گرفته بودیم .
حیف که شدز اینجا نیست .
و یهو .... در یه صدا درومد .
ـ احتمالا برگشتن .
امی ـ من درو باز می‌کنم .
در باز شد ولی تنها کسی که اومد داخل کریم بود که الان تو بغل امی گریه می‌کرد .
امی ـ کریم چی شده ؟ چرا گریه می‌کنی ؟
ـ کریم لطفا بهمون بگو اینجوری نمی‌تونیم کمکت کنیم .
همه دورمون جمع شده بودن .
کریم با گریه و بریده بریده گفت ـ شدو و النا ..... باید برید کمکشون .
یه اتفاقایی داشت میوفتاد .
ـ خیل خب باشه ، اونا کجان ؟
و یه آدرس مبهم بهمون داد .
ـ باشه ، تو همینجا بمون خیل خب ؟ اینجا جات امنه .
امی ـ حالا چی کار کنیم ؟
ـ نمی‌دونم ولی احتمالا طرف تاریک یکیشون بیدار شده باید قبل از اینکه مردم مامور های گان رو خبر کنن بهشون برسیم.