او پناه و تکیه گاهم بود و قدرش را ندانستم

او پناه و تکیه گاهم بود و قدرش را ندانستم
همه شور و نشاطم بود و قدرش را ندانستم

جنون شد چیره بر عقل و ندانستم چه میگویم
که او استاد شعرم بود و قدرش را ندانستم.