بینی ما روح را درک می کند..

اگر جهان بی بو می بود و یا ما دماغ نمی داشتیم،چه می شد و با چه حیات و هستی ای روبرو می شدیم.بی تردید جهانی بس ناقص و بلکه بیروح می داشتیم.

بوی جهان در حقیقت بوی روح جهان است.همانطور که بو را بواسطه هوا و تنفس درک می کنیم و تنفس عامل حیات است و بدون آن روح از ما رخت بر می بندد.

پس بو دقیقاً بوی روح است و بینی ما روح را درک می کند و می بوید و لذا ادراک روحانی ما رابطه مستقیمی با بویائی و بینی دارد....

منبع:کتاب پدیده شناسی هویت انسانی،صفحه74،اثر استاد علی اکبر خانجانی
دانلود رایگان این کتاب:
www.khanjany.org