پس از سفرهای بسیار و

پس از سفرهای بسیار و
عبوراز فراز و فرودِ امواج این دریای توفان‌خیز،
بر آن‌ام که
در کنار تو لنگر افکنم؛
بادبان برچینم؛
پارو وا نهم؛
سُکان رها کنم؛
به خلوت لنگرگاه‌ات درآیم و
در کنارت پهلو گیرم
آغوشت را بازیابم:
استواریِ امن زمین را
زیر پای خویش.

#مارگوت_بیکل،🌱
دیدگاه ها (۰)

مرا دوست بدار به سانگذر از یک سمت خیابانبه سمتی دیگر؛اول به ...

ازم پرسیدی، عشق مثل چی می‌مونه؟گفتم، عشق مثل بارونه...گاهی ا...

اگر دقیقه ای نباشیساعت ها از کار می افتندخانه ها برهوت می شو...

می‌خواهم آب شوم در گستره‌ی افقآنجا که دریا به آخر می‌رسدو آس...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط