عصــر بود ...

#عصــر بود ...
هوا ابــری مایل به #بـرفی بود ڪه
بلاخره آمد ...
مرا درآغوش گرفت و بوسیـد ...
دعا ڪردم ،
لبـهایش روی گلویم سُر نخورد
تا گـرما و تازگـی جای خالیش را ...
ڪه هنوز برروی #بغضم
نشسته است را حس ڪند ...
دیـگر مهـم نبـود ...

اینجـا بود ...
عطر نفسش در هوا پیچیده بود ...
و همیـن ڪافۍ بـود ...