در سایه سار نخل ولایت

در سایه سار نخل ولایت
⭐ هنگام که همتاب آفتاب
به خانه یتیمکان بیوه زنی تاییدی
و صولت حیدری را
دست مایه شادی کودکانه شان کردی
و بر آن شانه، که پیامبر پا ننهاد
کودکان را نشاندی
و از آن دهان که هرای شیر می خروشید
کلمات کودکانه تراوید
آیا تاریخ ،بر در سرای،
به تحیر،
خشک و لرزان نمانده بود؟
⭐ در احد
که گل بوسه زخم ها،
تنت را دشت شقایق کرده بود،
مگر از کدام باده مهر ، مست بودی
که با تازیانه هشتاد زخم،
بر خود حد زدی؟
⭐ کدام وام دارترید؟
دین به تو،یا تو به دین؟
هیچ دینی نیست که وام دار تو نیست
⭐ دری که به باغ بینش ما گشوده ای
هزار بار خیبری تر است
مرحبا به بازوان اندیشه و کردار تو!
⭐ شعر سپید من،رو سیاه ماند
که در فضای تو،
به بی وزنی افتاد
هر چند، کلام از تو وزن می گیرد
وسعت تو را،
چگونه در سخن تنگ مایع، گنجانم؟
تو را در کدام نقطه باید به پایان برد؟
فتبارک الله،تبارک الله
تبارک الله احسن الخالقین
خجسته باد نام خداوند
که نیکوترین آفریدگاران است
و نام تو
که نیکوترین آفریدگانی!
«پیوند زیتون بر شاخه ترنج،موسوی گرمارودی»
(صولت:هیبت)