p14

تهیونگ ویو *
ات منو گرفتو از ساختمون پرید پایین من نمیمیرم پس جلوشو نگرفتم.... اون برای اینکه با من باشه اینکا رو کرد... هیچوقت فراموش نمی کنم که چقدر برام مهمه

ات ویو *
وقتی پریدم مدت زیادی طول نکشید و.... سیاهی*


با احساس عجیبی چشمامو باز کردم
ات: من زندم؟ قرار بود بمیرم
ته: مردی
ات: پس چرا...
ته: چون وقتی پریدی منو گرفته بودی... منم کاری کردم که جسم مردتو پیدا کنن، اما تو دیگه پیش منی.... تقریبا میشه گفت بین مرز مرگ و زندگی هستی
ات: اهاا
که نگاهم به خودم افتاد... من مثل تهیونگ بال داشتم
ات: صبر کن... من...
ته: اره... توعم شدی مثل من
ات: یکی که نمیدونه کیه؟
ته:(خنده) اره
ات: یعنی الان جسم مردمو پیدا می کنن؟
ته: اره
ات: یجوریه که انگار زنده ای ولی مردی
تهیونگ: درک می کنم، خودمم تقریبا اینطوریم
ات: یعنی چی؟
تهیونگ: چون بوسیله ی یه موجود مثل خودم اینطوری شدم بهم دست زد بعد اینطوری شدمو جسممو الان خاک کردن
ات: چه عجیب و جالب
تهیونگ: درسته
ات: از این به بعد خودمون پیش هم زندگی میکنیم؟
تهیونگ: درسته... سوییتی
ات:(خنده) خوبه... ددی
ته: ددی؟
ات: چیه مگه؟ ددی کیوتم
ته:(خنده)
ات: گشنمه
ته: کیمچی میخوای؟
ات: اوهوم
ته: باشه، الان میارم
ات: مرسی
رفت کیمچی اورد و داشتیم میخوردیم که
ات: میگم الان جیدمو پیدا کردن؟
ته: نمیدونم... میخوای بری ببینی؟
ات: اره
ته: دنبالم بیا
ات: باشه

ادامه دارد

پارت بعدو وقتی از مدرسه اومدم میزارم