چرا اکثر اوقات دلمان می خواهد حال بدمان را به نمایش بگذار

چرا اکثر اوقات دلمان می خواهد حال بدمان را به نمایش بگذاریم …
چرا کلماتی مانند افسرده ام ،یا از همه چیز خسته شده ام...مثل نقل و نبات در دهانمان می چرخد ؟
تا حالا دلیلش را از خودمان پرسیده ایم؟
آیا واقعا از ترحم و تاسف دیگران احساس آرامش می کنیم؟
آیا لذت میبریم که در نظر دیگران فردی بی اراده باشیم ؟
یا شاید فقر باور داریم ؟
هنوز به این باور نرسیده ایم که هیچ کس به جز خودمان در بهبود حالمان مؤثر نیست...
هنوز به این باور نرسیده ایم که تزریق حالی منفی در رگ مردمانی با حالی مشابه یا بدتر هیچ سودی که ندارد
بلکه جامعه ای را به نابودی نزدیک می کند!
شاید هنوز باور نکرده ایم که در دنیای مدرن امروز هم هر کداممان میتوانیم پیامبری باشیم با معجزه ای به نام امید …
بیایید
پیام آور خوبی ها باشیم
لطفا
امیدها را به اشتراک بگذاریم...