کلام بهترین دوست

✍وظیفه هدایتگران، آسان گوئى است. «یسّرنا»

- قرآن، آسان است ولى سست نیست. (در چند آیه قبل خواندیم كه آیات قرآن «حكمة بالغة»، یعنى سخنان محكم و استوار است.) «یسّرنا القرآن»

- رسالت قرآن بیدارگرى است. «القرآن للذكر»

- هر چه آسان تر بگوییم، مخاطب بیشترى خواهیم داشت. «یسّرنا... فهل من مدّكر»

- هم نسبت به آیات تكوینى باید متذكّر شد «تركناها آیة فهل من مدّكر» و هم نسبت به آیات تشریعى. «یسّرنا القرآن للذكر فهل من مُدّكر»

- هر كسى لیاقت بهره گیرى از قرآن را ندارد، بهره گرفتن مخصوص اهل ذكر است نه اهل غفلت. «فهل من مُدّكر»
اهل ذکر خدا اهل نماز است اهل اخلاص و تقواست☝

- همیشه وجود زمینه ى مناسب، شرط پذیرش نیست. گاهى همه ى شرایط فراهم است ولى انسان به خاطر لجاجت و هوى پرستى متذكّر نمى شود. «فهل من مُدّكر»
قرآن از ابعاد گوناگونى آسان است، از جهتِ لفظ كه تلاوت آن را آسان و در عین حال زیبا كرده است؛ محتوى كه شامل داستان و مثال هاى بسیارى است و همچنین مطابقت با فطرت بشرى كه پذیرش مطالب آن را آسان مى كند.

این آیه در این سوره، چهار بار تكرار شده است: در آیات 17، 22، 32 و 40.

با این كه قرآن آسان است، «یسّرنا القرآن» ولى مشابه آن را نمى توان آورد، گرچه همه آفرینش دست به دست هم دهند. «لئن اجتمعت الانس والجن...»(9)

-----

9) اسراء، 88 .