تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره ق

آیه 21 تا 26

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

وَ جٰاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَهٰا سٰائِقٌ وَ شَهِيدٌ (٢١)
هر كسى در آن روز مى آيد در حالى كه سوق دهنده اى و شاهدى با اوست، [كه سوق دهنده او را به محشر مى راند و شاهد بر اعمالش گواهى مى دهد ]

لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هٰذٰا فَكَشَفْنٰا عَنْكَ غِطٰاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ (٢٢)
[به او مى گويند:] تو از اين روز بزرگ در بى خبرى و غفلت بودى، پس ما پرده بى خبرى را از ديده [بصيرت] ات كنار زديم در نتيجه ديده ات امروز بسيار تيزبين است

وَ قٰالَ قَرِينُهُ هٰذٰا مٰا لَدَيَّ عَتِيدٌ (٢٣)
و [فرشتۀ] همراهش مى گويد: اين است نامۀ اعمالش كه همراه من آماده است

أَلْقِيٰا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفّٰارٍ عَنِيدٍ (٢٤)
[به دو فرشته نگهبان و حافظ اعمال فرمان مى دهند] شما دو نفر هر كافر سرسخت و معاندى را در دوزخ اندازيد

مَنّٰاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ (٢٥)
[همان كه به شدت] مانع خير و تجاوزكار [از حدود خدا] و ترديد كننده در حقايق [و ترديد انداز در دل هاى مردم بود ]

الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللّٰهِ إِلٰهاً آخَرَ فَأَلْقِيٰاهُ فِي الْعَذٰابِ الشَّدِيدِ (٢٦)
كه با خدا معبودى ديگر قرار داد، پس او را در عذاب سخت اندازيد،

نکته ها:

در قيامت، مراحل طبيعى يك دادگاه طى مى شود تا حكم صادر شود: ابتدا حضور شاهد «سائق و شهيد»، پس از آن، محاكمه و تفهيم جرم، «كنت فى غفلة» و سپس صدور حكم. «القيا فى جهنّم»
«عتيد» اشاره به نظم و ضبط دقيق فرشتگان دارد و «عنيد» به معناى لجوج و عنود است، «مَنّاع» از «منع» به معناى بخيل، شدت بخل و منع را بيان مى كند و «مُريب» به كسى گويند كه ديگران را به شك مى اندازد، آن هم شكى همراه با بدبينى.
واژه «كَفّار» بيانگر اوج و عمق كفر در وجود يك انسان است كه طبيعتاً از عناد و لجاجتى سخت حكايت دارد. كفرى كه او را از هر چيزى باز مى دارد، به ستم و تجاوز مى كشاند و در ديگران نيز نسبت به حقّانيّت راه خدا ترديد ايجاد مى كند. طبيعى است كه پايان كار چنين فردى، دوزخ و عذاب سخت است.
مردم در برابر كار خير، چند گروه هستند:
گروهى كارشان خير است و در كار خير سبقت مى گيرند. «فاستبقوا الخيرات»(21)
گروهى سرچشمه خير هستند و ديگران را به آن دعوت مى كنند. «يدعون الى الخير»(22)
امّا گروهى به شدت مانع خير هستند. «منّاع للخير»

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر