/
7
⭕️ حرمت امامزاده به متولی آن است!
⭕️ حرمت امامزاده به متولی آن است!
✍️ مهدی گیوه‌کی | مدیر مسئول روزنامه جام‌جم
1- «وفاق ملی» واژه ایست که این روزها و پس از روی کار آمدن دولت چهاردهم با تکرار زیادی سوی جریانات مختلف سیاسی و بعضا متضاد شنیده می شود.تقریبا قاطبه نیروهای سیاسی فعال در کشور معتقدند که نیاز کشور برای عبور از دشواری ها و برخی محدودیت ها و همچنین خدمت رسانی بهتر به مردم ، وفاق ملی است و کمتر کسی است که در لزوم وفاق سیاسی و اجتماعی، تردیدی به خود راه دهد.
2- مفهوم وفاق ملی در دوره های مختلف گذشته پس از پیروزی انقلاب بارها از سوی دولت ها مطرح شده ولی از آنجا که هدفها و انگیزه های خاص سیاسی، همنشین با برتری طلبی و خودمحوری و تمامیت خواهی در جریان های سیاسی امتداد یافته ، توفیق چندانی برای جامعه پدید نیاورده است. همسوسازی "همه با من" یا "همه با ما" وفاق تحمیلی است که همچون وفاق بخش نامه ای و یا وفاق مصلحتی اقبالی ندارد و به خاموشی می گراید. گفتمان وفاق و وحدت همواره از رویه های ثابت امام خمینی(ره) در 11 سال ابتدایی انقلاب و حضرت آیت الله خامنه ای در 35 سال گذشته بوده است به طوری که تمامی دولت ها را به این امر سفارش کرده اند ولی اینکه دولت ها چقدر به این امراهتمام داشته و چقدر موفق بوده اند و آیا اینکه اصلا این موضوع را قبول داشته اند یا خیر را می توان از وضعیت سیاسی اجتماعی حاکم در در دوره های مختلف تشخیص داد.حالا امروز دولتی حاکم است که خود را دولت وفاق ملی نامیده است و مدعی پیگیری این امر سیاسی اجتماعی است .
3- شاید با اغماض بتوان گفت دولت در تشکیل کابینه چهاردهم به سمت وفاق ملی که وعده داد بود حرکت کرد و وزرایی از جریانات مختلف سیاسی به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد و مجلس هم در راستای وفاق ملی به تمام اعضای کابینه جدید رای مثبت داد،هرچند که اگر قرار بر سختگیری بیشتر بود تعدادی از وزرا که از قضا در گذشته مقابل رای مردم ایستاده بودند و به نوعی فعال در فتنه ضدمردمی بودند نباید رای می آوردند ولی مجلس با حفظ استقلال رای و بنا بر ایجاد وفاق این فرصت را به دولت داد که به صورت کامل و به دور از حاشیه کار خود را شروع کند.
4- آیا وفاق ملی فقط در سطح هیات دولت است؟ آیا لایه های مختلف دولت نباید شامل وفاق ملی شود؟ آیا سر ریز این وفاق نباید به جامعه برسد؟ آیا وفاق اجتماعی مهمتر از وفاق سیاسی نیست؟ پاسخ به این سوالات را باید از این نکته کلیدی شروع کرد. از نگاه رهبر انقلاب، رفتار دوقطبی‌ساز رفتاری است که «شکاف اجتماعی» و «تنش و تشنّج» ایجاد می‌کند که نقطه‌ی مقابل آرامش و امنیّت روانی افکار عمومی جامعه است. برای پرکردن
✍️ مهدی گیوه‌کی | مدیر مسئول روزنامه جام‌جم
1- «وفاق ملی» واژه ایست که این روزها و پس از روی کار آمدن دولت چهاردهم با تکرار زیادی سوی جریانات مختلف سیاسی و بعضا متضاد شنیده می شود.تقریبا قاطبه نیروهای سیاسی فعال در کشور معتقدند که نیاز کشور برای عبور از دشواری ها و برخی محدودیت ها و همچنین خدمت رسانی بهتر به مردم ، وفاق ملی است و کمتر کسی است که در لزوم وفاق سیاسی و اجتماعی، تردیدی به خود راه دهد.
2- مفهوم وفاق ملی در دوره های مختلف گذشته پس از پیروزی انقلاب بارها از سوی دولت ها مطرح شده ولی از آنجا که هدفها و انگیزه های خاص سیاسی، همنشین با برتری طلبی و خودمحوری و تمامیت خواهی در جریان های سیاسی امتداد یافته ، توفیق چندانی برای جامعه پدید نیاورده است. همسوسازی "همه با من" یا "همه با ما" وفاق تحمیلی است که همچون وفاق بخش نامه ای و یا وفاق مصلحتی اقبالی ندارد و به خاموشی می گراید. گفتمان وفاق و وحدت همواره از رویه های ثابت امام خمینی(ره) در 11 سال ابتدایی انقلاب و حضرت آیت الله خامنه ای در 35 سال گذشته بوده است به طوری که تمامی دولت ها را به این امر سفارش کرده اند ولی اینکه دولت ها چقدر به این امراهتمام داشته و چقدر موفق بوده اند و آیا اینکه اصلا این موضوع را قبول داشته اند یا خیر را می توان از وضعیت سیاسی اجتماعی حاکم در در دوره های مختلف تشخیص داد.حالا امروز دولتی حاکم است که خود را دولت وفاق ملی نامیده است و مدعی پیگیری این امر سیاسی اجتماعی است .
3- شاید با اغماض بتوان گفت دولت در تشکیل کابینه چهاردهم به سمت وفاق ملی که وعده داد بود حرکت کرد و وزرایی از جریانات مختلف سیاسی به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد و مجلس هم در راستای وفاق ملی به تمام اعضای کابینه جدید رای مثبت داد،هرچند که اگر قرار بر سختگیری بیشتر بود تعدادی از وزرا که از قضا در گذشته مقابل رای مردم ایستاده بودند و به نوعی فعال در فتنه ضدمردمی بودند نباید رای می آوردند ولی مجلس با حفظ استقلال رای و بنا بر ایجاد وفاق این فرصت را به دولت داد که به صورت کامل و به دور از حاشیه کار خود را شروع کند.
4- آیا وفاق ملی فقط در سطح هیات دولت است؟ آیا لایه های مختلف دولت نباید شامل وفاق ملی شود؟ آیا سر ریز این وفاق نباید به جامعه برسد؟ آیا وفاق اجتماعی مهمتر از وفاق سیاسی نیست؟ پاسخ به این سوالات را باید از این نکته کلیدی شروع کرد. از نگاه رهبر انقلاب، رفتار دوقطبی‌ساز رفتاری است که «شکاف اجتماعی» و «تنش و تشنّج» ایجاد می‌کند که نقطه‌ی مقابل آرامش و امنیّت روانی افکار عمومی جامعه است. برای پرکردن
۲.۰k
۲۴ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.