"خدایا "...

"خدایا "...
جوری دستم را بگیر ...
و بلندم کن که همه اطرافیانم...
یادشان بماند من هم "خدایی" دارم....
یادشان بماند "ژست خدایی" برازنده "بنده ی خدا " نیست...
یادشان بماند خدای من و یوسف یکیست...
یادشان بماند حرفهایشان تا همیشه در خاطرم خواهد ماند....
حتی اگر به رویشان لبخند بزنم و هیچ نگویم...
یادشان بماند...
همانگونه که "دلم" را شکستند...
با حرف هایشان.......
تو آن بالا همه را شنیده ای....
"خدایا "...
جوری دستانم را بگیر ...
که لحظه بلند شدنم همیشه در خاطرشان بماند....
اما "خدایا "...
شکسته های دلم را بر سرشان نریز....!!!

گناه دارند...."همین" !!!