آزادی گنهکاری که امام حسن و امام حسین ( علیهم السلام ) را

آزادی گنهکاری که امام حسن و امام حسین ( علیهم السلام ) را شفیع قرار داد
عصر رسول خدا ( ص ) بود ، حسن و حسین ( ع ) کودک بودند شخصی گناهی کرد و از شرم آن گناه ، مدتی مخفی شد و نزد رسول خدا ( ص ) نمی آمد تا اینکه آن شخص ، حسن و حسین ( ع ) را دید ، آن دو را بر دوش خود سوار کرد و با همان حال به حضور رسول خدا ( ص ) آمد و عرض کرد : ( من گنهکارم ، در پناه خدا ، و این دو آقازاده به حضور شما آمده ام تا مرا ببخشید )
رسول خدا ( ص ) وقتی که آن منظره را دید ، آنچنان خندید که دستش را بر دهانش گذاشت ، سپس به آن مرد گنهکار فرمود : ( برو جانم تو آزاد هستی )
آنگاه به حسن و حسین فرمود : آن شخص در مورد عفو گناه خود ، شما را شفیع قرار داد ، در این هنگام آیه 64 سوره نساء نازل شد :
. . . ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جائوک فاستغفروالله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما :
و اگر گنهکاران که بر اثر گناه به خود ستم کردند ، به نزد تو ( ای پیامبر ) می آمدند و از خدا طلب آمرزش می کردند و پیامبر هم برای آن ها استغفار می کرد ، خدا را توبه پذیر و مهربان می یافتند ( 39 ) .
داستانهای چهارده معصوم ع