همه مان بدونِ استثنا داریم پیر می شویم و به سمتِ پایانِ خ

همه مان بدونِ استثنا داریم پیر می شویم و به سمتِ پایانِ خودمان می رویم ....
حواسمان اما نیست !
دل می شکنیم ، قضاوت می کنیم ، عذابِ جانِ هم می شویم و خودمان و دیگران را برایِ بیهوده ترین مسایل و چیزها
می رنجانیم ...
مایی که قرار نیست بمانیم
مایی که به جرمِ میوه ی ممنوعه ای که نباید می خوردیم
تبعیدمان کردند
از جایی که ندیده ایم
به جایی که نخواهیم ماند
و در زمانی که نمی دانیم !
کاش کمی بیشتر حواسمان به هم باشد
ما اینجا به غیر از خودمان
و خدایِ خودمان
هیچکس را نداریم ...

نرگس_صرافیان