تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره ملک
آیه 29 و 30 آخرین آیات این سوره
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
قُلْ هُوَ الرَّحْمٰنُ آمَنّٰا بِهِ وَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْنٰا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلاٰلٍ مُبِينٍ (٢٩)
بگو: اوست رحمان، به او ايمان آورديم، و بر او توكل كرديم، پس به زودى خواهيد دانست چه كسى در گمراهى آشكار است
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مٰاؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمٰاءٍ مَعِينٍ (٣٠)
بگو: به من خبر دهيد اگر آب مورد بهره بردارى شما [چون آب رودها، چشمه ها، سدها و چاه ها] در زمين فرو رود [تا آنجا كه از دسترس شما خارج گردد] پس كيست كه برايتان آب روان و گوارا بياورد؟!
نکته ها:
زمين متشكّل از بخش هاى نفوذپذير ونفوذناپذير است. اگر تمام قسمت هاى آن نفوذناپذير بود، آبى ذخيره نمى شد و اگر تمام زمين نفوذپذير بود، زمين به صورت باتلاق در مى آمد.
«غَور» به معناى فرورفتن در عمق است و «مَعين» به معناى آسان و روان است.
آخرين آيه به منزله تفسير آيه قبل است. در آيه 29 مى فرمايد: «قل هو الرحمن» و در آيه 30، نمونه رحمت را آب روان، ذكر مى كند. در آيه اول مى فرمايد: بر او توكل كرديم و در آيه بعد مى فرمايد: دليل توكل بر او اين است كه اگر آب مورد نياز به زمين فرو رود، هيچ كس نمى تواند آن را بياورد.
امام باقرعليه السلام (در تأويل آيه) فرمود: اگر امام شما غايب باشد چه كسى براى شما امام ظاهر مى فرستد كه اخبار آسمان ها و زمين و حلال و حرام را براى شما بگويد؟ «ان اصبح ماءكم غوراً...»(34)
-----
34) تفسير نورالثقلين.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره ملک
آیه 29 و 30 آخرین آیات این سوره
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
قُلْ هُوَ الرَّحْمٰنُ آمَنّٰا بِهِ وَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْنٰا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلاٰلٍ مُبِينٍ (٢٩)
بگو: اوست رحمان، به او ايمان آورديم، و بر او توكل كرديم، پس به زودى خواهيد دانست چه كسى در گمراهى آشكار است
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مٰاؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمٰاءٍ مَعِينٍ (٣٠)
بگو: به من خبر دهيد اگر آب مورد بهره بردارى شما [چون آب رودها، چشمه ها، سدها و چاه ها] در زمين فرو رود [تا آنجا كه از دسترس شما خارج گردد] پس كيست كه برايتان آب روان و گوارا بياورد؟!
نکته ها:
زمين متشكّل از بخش هاى نفوذپذير ونفوذناپذير است. اگر تمام قسمت هاى آن نفوذناپذير بود، آبى ذخيره نمى شد و اگر تمام زمين نفوذپذير بود، زمين به صورت باتلاق در مى آمد.
«غَور» به معناى فرورفتن در عمق است و «مَعين» به معناى آسان و روان است.
آخرين آيه به منزله تفسير آيه قبل است. در آيه 29 مى فرمايد: «قل هو الرحمن» و در آيه 30، نمونه رحمت را آب روان، ذكر مى كند. در آيه اول مى فرمايد: بر او توكل كرديم و در آيه بعد مى فرمايد: دليل توكل بر او اين است كه اگر آب مورد نياز به زمين فرو رود، هيچ كس نمى تواند آن را بياورد.
امام باقرعليه السلام (در تأويل آيه) فرمود: اگر امام شما غايب باشد چه كسى براى شما امام ظاهر مى فرستد كه اخبار آسمان ها و زمين و حلال و حرام را براى شما بگويد؟ «ان اصبح ماءكم غوراً...»(34)
-----
34) تفسير نورالثقلين.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۶۳۸
۱۶ مهر ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.