[دیدار اول. پارت ششم ]

[دیدار اول. پارت ششم ]
دازای : این قبر کیه
چویا : مامانمه
دازای : متاسفم ، روحش شاد
چویا : ممنون
[ از زبان دازای ]
معلوم بود بغض گلوش رو گرفته ولی به روی خودش نمیوورد، ناراحت شدم رفتم کنارش نشستم
تقریبا بیست دقیقه بینمون سکوت فرمانروایی میکرد که دیدم صدای خروپفش میاد که دیدم خوابه حتی تو خوابم خیلی ناز بود سرش افتاد رو شونم یاد اون موقع هایی افتادم که سرم رو روی شونه مامانم میزاشتم و میخوابیدم به میا گفتم : میا بیا چویا رو کمک کن ببریم توی ماشین
# چشم دازای سان
چویا بردیم تو ماشین چون نمیدونستم خونش کجاست بردمش به خونه خودم ( خونه که چه عرض کنم عمارت )
( برش زمانی وقتی رسیدن خونه )
به میا گفتم چویا رو ببره توی اتاقم بزرگ رو تختم
رفتم طرف اتاق کار بابام در زدمد
@ بیا تو
دازای : سلام پدر خسته نباشید
@ کاری داشتی دازای ؟
دازای : بله میخواستم بگم با اجازتون امروز یکی از دوستام اومده اینجا
@ مشکلی نیست
دازای : ممنون
@ ولی ..‌.‌‌.‌‌‌‌
★ ادامه دارد ★
____________________________
سلام سلام بچه ها من میخواستم دیشب این پارت رو بزارم که رفتم تو رخت خواب بیهوش شدم ببخشید دیر شد 💗💗
ببخشید. کم بود امشب هم پارت میدم