آغشته ام به خواستنت...

آغشته ام به خواستنت...
و آلوده به دوست داشتنت...
چون پیچکی آویخته در هوایت،
تو را نفس می کشم...

در من چکاوکی ست که در سودایت
نغمه ی عشق سر می دهد
و در هوای ابریِ دل
نغمه ی باران...

تو را خاطره “نه”
بودنی بی تردید میخواهم
خیال، پیشکشِ اغیار...