به نام خدا

به نام خدا



مارمولک و مار اگه توی طبیعت


تالش توی فصل بهار و تابستان


نباشه؛ دل من هم نمی ترکه از یهوی


دیدن مار مولک؛ چون هم از مار


واقعی فوبیا دارم وهم از اسباب


بازی مار؛ تو حیاط می گردم ولذت


می برم هوای زیبای بهار تابستان


شمالی را اما مار و مارمولک نمی

ذارن اما ن از لحظه ای روزی که


نمی ذارن؛ هرکس مریض هم باشه


خودش نمی ره عروسی؛ خودش

نمی ره گردش؛ ولی منو می برن


و فکر می کنن مدل من فرق می

کنه؛ ومن از تنهای و باعشق نبودن


به موسیقی وهنذفری پناه می برم
ـ
به هنذفری که گوشم را آزار می دهد؛

ولی باعث می شود نتوانم صداهای


ناهنجار راکه دوست ندارم بشنوم؛


همیشه باهنذفری گوش دادن برای

لذت موسیقی نیست؛ از برای

گوش ندادن به صدای اطرافی است

که لذت نمی برم از بودن درکنار ان

ها؛ وهرشب و هر روز درکنار آن ها؛


وهرشب و هرروز پاک می کنم

گوش مبارک خود را وپاکسازی


می کنم تافتنه خارش درگوشم


جاری نشود؛ آی گوش این زندگانی


را می بخشی؛ ببخش تامثل روز

اول که به دنیا امده بودی سالم

وصاف بمانی و هرروز بادلی شاد


تر به تو بگویم سال نو مبارک


سالی که درد نگیری ٠


#ملیحه#من نمی نویسم پایان#تو شعرهام#چون کسی که#باهوش باشه#میفهمه#پایان شعر#چه جوری#-#هشتک#وصحبت#چه جوری#نیاز به #توضیح #اظافه تری#درپیجم نیست#اظافه#فرد #دروغ گو#هست#-#شاعر#ملیحه#