تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره صف
ثواب قرائت این سوره
امام باقر علیه السلام فرمود: هر كس سوره صف را بخواند و آن را در نمازهای واجب و نافله، عادت همیشگی خود قرار دهد، ان شاء الله خداوند او را با ملائكه و انبیای مقرب خویش در یك صف قرار می‌دهد.
آیات 1 تا 3
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى اندازه است و مهربانى اش هميشگى
سَبَّحَ لِلّٰهِ مٰا فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (١)
آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، خدا را [به پاك بودن از هر عيب و نقصى] مى ستايند، و او تواناى شكست ناپذير و حكيم است
يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مٰا لاٰ تَفْعَلُونَ (٢)
اى مؤمنان! چرا چيزى را مى گوييد كه خود عمل نمى كنيد؟
كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللّٰهِ أَنْ تَقُولُوا مٰا لاٰ تَفْعَلُونَ (٣)
نزد خدا به شدت موجب خشم است كه چيزى را بگوييد كه خود عمل نمى کنید.
نکته ها:
«مَقت» به معناى خشم و غضب شديد است.
مشابه اين توبيخ را در آيه «أتأمرون النّاس بالبرّ و تنسون أنفسكم»(1) مى خوانيم.
عمل نكردن به گفتار، گاهى به خاطر ناتوانى است و گاهى از روى بى اعتنايى كه اين مورد توبيخ است.
عالم بى عمل، به درخت بى ثمر، ابر بى باران، نهر بى آب، زنبور بدون عسل، سوزن بدون نخ و الاغى كه كتاب حمل مى كند، تشبيه شده است.
در احاديث مى خوانيم: «علم بلاعمل حجة اللّه على العبد»(2) علم بدون عمل، حجّتى بر عليه انسان است.
«العلم الّذى لايُعمل به كالكنز الّذى لاينفق منه»(3) علمى كه به آن عمل نشود، مانند گنجى است كه از آن انفاق و استفاده نشود.
«انّ اشد الناس حسرة يوم القيامة الّذى وصفوا العدل ثمّ خالفوه»(4) كسى كه از عدالت سخن بگويد ولى عادل نباشد، سخت ترين حسرت را در قيامت خواهد داشت.
حضرت عيسى عليه السلام فرمود: «أشقى الناس مَن هو معروف عند النّاس بعلمه مجهول بعمله»(5) كسى كه نزد مردم به علم معروف است، ولى به عمل معروف نيست، شقى ترين مردم است.
امام صادق عليه السلام فرمود: «من لم يُصدّق فعله قوله فليس بعالم»(6) كسى كه كارهايش تأكيد كننده ى گفتارش نباشد، عالم نيست.
امام صادق عليه السلام يكى از مصاديق اين آيه را خلف وعده دانستند و فرمودند: وعده مؤمن به منزله ى نذر است، ليكن(مخالفت با آن) كفّاره ندارد. «عدة المؤمن اخاه نذرٌ لا كفّارة له»(7)
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره صف
ثواب قرائت این سوره
امام باقر علیه السلام فرمود: هر كس سوره صف را بخواند و آن را در نمازهای واجب و نافله، عادت همیشگی خود قرار دهد، ان شاء الله خداوند او را با ملائكه و انبیای مقرب خویش در یك صف قرار می‌دهد.
آیات 1 تا 3
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى اندازه است و مهربانى اش هميشگى
سَبَّحَ لِلّٰهِ مٰا فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (١)
آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، خدا را [به پاك بودن از هر عيب و نقصى] مى ستايند، و او تواناى شكست ناپذير و حكيم است
يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مٰا لاٰ تَفْعَلُونَ (٢)
اى مؤمنان! چرا چيزى را مى گوييد كه خود عمل نمى كنيد؟
كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللّٰهِ أَنْ تَقُولُوا مٰا لاٰ تَفْعَلُونَ (٣)
نزد خدا به شدت موجب خشم است كه چيزى را بگوييد كه خود عمل نمى کنید.
نکته ها:
«مَقت» به معناى خشم و غضب شديد است.
مشابه اين توبيخ را در آيه «أتأمرون النّاس بالبرّ و تنسون أنفسكم»(1) مى خوانيم.
عمل نكردن به گفتار، گاهى به خاطر ناتوانى است و گاهى از روى بى اعتنايى كه اين مورد توبيخ است.
عالم بى عمل، به درخت بى ثمر، ابر بى باران، نهر بى آب، زنبور بدون عسل، سوزن بدون نخ و الاغى كه كتاب حمل مى كند، تشبيه شده است.
در احاديث مى خوانيم: «علم بلاعمل حجة اللّه على العبد»(2) علم بدون عمل، حجّتى بر عليه انسان است.
«العلم الّذى لايُعمل به كالكنز الّذى لاينفق منه»(3) علمى كه به آن عمل نشود، مانند گنجى است كه از آن انفاق و استفاده نشود.
«انّ اشد الناس حسرة يوم القيامة الّذى وصفوا العدل ثمّ خالفوه»(4) كسى كه از عدالت سخن بگويد ولى عادل نباشد، سخت ترين حسرت را در قيامت خواهد داشت.
حضرت عيسى عليه السلام فرمود: «أشقى الناس مَن هو معروف عند النّاس بعلمه مجهول بعمله»(5) كسى كه نزد مردم به علم معروف است، ولى به عمل معروف نيست، شقى ترين مردم است.
امام صادق عليه السلام فرمود: «من لم يُصدّق فعله قوله فليس بعالم»(6) كسى كه كارهايش تأكيد كننده ى گفتارش نباشد، عالم نيست.
امام صادق عليه السلام يكى از مصاديق اين آيه را خلف وعده دانستند و فرمودند: وعده مؤمن به منزله ى نذر است، ليكن(مخالفت با آن) كفّاره ندارد. «عدة المؤمن اخاه نذرٌ لا كفّارة له»(7)
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۱.۸k
۰۴ مرداد ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.