نگاه اسلام به نحوه تعامل با سگ

✍️ در مورد نوع ارتباط انسان مسلمان با سگ ها در کنار بهرمندی از منافع بی شمارشون ، چیزی که در دین اسلام از آن منع شده ، هم اتاق و هم غذا شدن ، خانه یکی شدن هم رختخواب شدن و مواردی از این دست هست ؛ و اما چرا ؟

یکی از دستورات موکد اسلام طهارت و پاک بودن بدن و لباس و محل عبادت از مواردی هست که ممنوع اعلام شده : مثلا نماز خواندن با بدن آلوده به خون یا لباسی که ترشح ادرار بر آن هست اشکال داره همانطور که در لباس غصبی و دزدی یا مکانی که صاحبش اجازه نداده پذیرفته نیست .

وقتی طاهر بودن لازم و برای اعمال عبادی واجب باشه تبعا در خونه هم مصداق داره و حفظ این طهارت در جایی که حیوانی مثل سگ همه جا میره و آب دهانشو به لباس و فرش و همه جا میزنه و ... ممکن نیست . حالا هم آغوشی و لب و لوچه لیسی برخی بماند .

بماند که این ارتباط و وابستگی افراطی در کنار برخی انحرافات تا آنجا پیش می ره که جایگزین محبت به فرزندان و اعضا خانواده میشه ، مرگ اونارو بر می تابه ولی لحظه ای بدون سگش تاب نداره ، که زیاد دیدیم و شنیدیم

🔅جمع بندی

خداوند از سر لطف بی پایانش مصالح همه آفریده هاش از جمله انسان ها رو در نظر گرفته و از روی این مصلحت اندیشی ، حال چه به فلسفه اونها پی ببریم یا هنوز علم بهش دست نیافته باشه ، برخی چیزهارو واحب و برخی رو منع و نهی و برخی رو تشویق ( مستحبات ) و برخی رو سرزنش ( مکروهات ) کرده .

خدای عالم در کتابش از بسیاری اشخاص مهم نامی نبرده ولی می بینید به سگ اصحاب کهف اشاره کرده ؛ اونجا که ماجرای ترک سلطنت و فرار اشراف زادگان یکتاپرست رومی و پناهنده شدنشون در غار رو بیان میکنه ، به سگ همراهشون اشاره و حتی نوع خوابیدنش جلو غار رو روشن میکنه که خیلی جالبه : و کلبهم باسط ذراعیه بالوصید : بیرون و جلو در غار بر روی دو دست باز شده اش خوابیده بود ...

اگر خداوند با سگ یا داشتن سگ مشکل داشت مطلقا اشاره ای به این موضوع نمی کرد بلکه فقط میخواد شورشو در نیاریم .

🔅از خدا مهربونتر نشیم

https://wisgoon.com/mohsenbenefactor