آسمان رابنگرکه هنوزبعدصدها

آسمان رابنگرکه هنوز،بعدصدها
شب وروز ،مثل آن روزنخست گرم وآبی وپرازمهربه مامی خندد
یازمینی راکه دلش ازسردی شبهای خزان ،نه شکست ونه گرفت!
بلکه ازعاطفه لبریز شدونفسی ازسرامید کشید.
ودرآغازبهار؛
دشتی ازیاس سپید زیرپاهامان ریخت!
تابگوید که هنوز؛
پرامنیت احساس خداست!
ماه من غصه چرا؟؟؟
توخداراداری واوهرشب وروز،
آرزویش همه آرامش توست!
دل به غم دادن وازیاس سخن هاگفتن،
کارآنهانیست که خدارادارند!
غم واندوه اگرهم روزی مثل باران بارید،یادل شیشه ای ات ازلب پنجره عشق زمین خوردوشکست بانگاهت به خدا،چترشادی واکن وبگو با دل خود؛که خداهست وخداهست هنوز!
اوهمانیست که در تارترین لحظه شب؛راه نورانی امید نشانم می داد،وهمانیست که هرلحظه دلش می خواهد،همه زندگی ام غرق شادی باشد....
#طبیعت