بانو جان...

بانو جان...
این را بدان،تو ڪه با وقار راه میروے...
باد ڪه چادرت را پریشان مۍڪند و
تو دست هایت را نذر مرتب ڪردنش
مۍڪنۍ...
خدا آن بالا قدح قدح غرور مۍفروشد
به فرشتگانش...
ڪه‌این بودبنده اےڪه‌گفتم‌سجده‌اش ڪنید...
اشرف‌مخلوقاتم‌را بنگریدڪه‌چه‌عاشقانہ
برایم بندگۍمیڪند...