بسم الله الرحمن الرحیم
33 - و چون مردم را زیانی رسد، پروردگار خود را با حال انابه می‌خوانند، و آن‌گاه که از جانب خود رحمتی به آنها چشاند، به ناگاه دستهای از ایشان به پروردگار خود شرک می‌ورزند
34 - تا به آنچه بدانها عطا کرده‌ایم کفران ورزند [بگو:] برخوردار شوید، امّا به زودی خواهید فهمید
35 - آیا حجّتی بر آنها نازل کرده‌ایم که در باره‌ی آنچه شرک می‌آورند سخن می‌گوید!
36 - و چون به مردم رحمتی بچشانیم، بدان شاد می‌گردند، و چون به [سزای] آنچه دست‌هایشان پیش فرستاده زیانی به ایشان برسد، به ناگاه آنان [از رحمت حق] نومید می‌شوند
37 - آیا ندانسته‌اند که [این] خداست که روزی را برای هر که بخواهد فراخ می‌کند یا تنگ می‌گرداند! قطعا در این [امر] برای مردمی که ایمان می‌آورند عبرت‌هاست
38 - پس حق خویشاوند و تنگدست و در راه مانده را ادا کن این [انفاق] برای کسانی که خواهان خشنودی خدایند بهتر است، و چنین کسانی رستگارند
39 - و آنچه [به عنوان] ربا داده‌اید تا در اموال مردم فزونی یابد، [بدانید که] نزد خدا زیاد نمی‌شود [و برکتی ندارد]، ولی آنچه از زکات برای رضای خدا می‌دهید، آنانند که [مالشان را] چند برابر می‌کنند
40 - خدا کسی است که شما را آفرید، سپس به شما روزی داد، سپس شما را می‌میراند و پس از آن زنده می‌کند آیا در میان شریکان شما کسی هست که کاری از این [قبیل] کند! منزّه است او، و فراتر است از آنچه [با وی] شریک می‌کنند
41 - فساد و تباهی در خشکی و دریا به سبب آنچه دستهای مردم [از گناهان] فراهم آورده پدیدار گشت، تا [سزای] بعضی از آنچه را کرده‌اند به آنان بچشاند، باشد که [به حق] باز گردند
34 - تا به آنچه بدانها عطا کرده‌ایم کفران ورزند [بگو:] برخوردار شوید، امّا به زودی خواهید فهمید
35 - آیا حجّتی بر آنها نازل کرده‌ایم که در باره‌ی آنچه شرک می‌آورند سخن می‌گوید!
36 - و چون به مردم رحمتی بچشانیم، بدان شاد می‌گردند، و چون به [سزای] آنچه دست‌هایشان پیش فرستاده زیانی به ایشان برسد، به ناگاه آنان [از رحمت حق] نومید می‌شوند
37 - آیا ندانسته‌اند که [این] خداست که روزی را برای هر که بخواهد فراخ می‌کند یا تنگ می‌گرداند! قطعا در این [امر] برای مردمی که ایمان می‌آورند عبرت‌هاست
38 - پس حق خویشاوند و تنگدست و در راه مانده را ادا کن این [انفاق] برای کسانی که خواهان خشنودی خدایند بهتر است، و چنین کسانی رستگارند
39 - و آنچه [به عنوان] ربا داده‌اید تا در اموال مردم فزونی یابد، [بدانید که] نزد خدا زیاد نمی‌شود [و برکتی ندارد]، ولی آنچه از زکات برای رضای خدا می‌دهید، آنانند که [مالشان را] چند برابر می‌کنند
40 - خدا کسی است که شما را آفرید، سپس به شما روزی داد، سپس شما را می‌میراند و پس از آن زنده می‌کند آیا در میان شریکان شما کسی هست که کاری از این [قبیل] کند! منزّه است او، و فراتر است از آنچه [با وی] شریک می‌کنند
41 - فساد و تباهی در خشکی و دریا به سبب آنچه دستهای مردم [از گناهان] فراهم آورده پدیدار گشت، تا [سزای] بعضی از آنچه را کرده‌اند به آنان بچشاند، باشد که [به حق] باز گردند
۲.۰k
۱۴ آذر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۹)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.