ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺰﺍﻥ " ﺣﻘﺎﺭﺗﺸﺎﻥ " " ﺗﻮﻫﻴﻦ " ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ .
ﺑﻪ ﻣﻴﺰﺍﻥ "ﻓﺮﻫﻨﮕﺸﺎﻥ " " ﻋﺸﻖ ﻣﻴﻮﺭﺯﻧﺪ ".
ﻭ ﺑﻪ ﻣﻴﺰﺍﻥ " ﻛﻤﺒﻮﺩﻫﺎﻳﺸﺎﻥ " " ﺁﺯﺍﺭﺕ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ ".
ﻫﺮﭼﻪ " ﺣﻘﻴﺮﺗﺮ " ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺑﻴﺸﺘﺮ " ﺗﻮﻫﻴﻦ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ " ﺗﺎ ﺣﻘﺎﺭﺗﺸﺎﻥ ﺭﺍ
ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻛﻨﻨﺪ .
ﻫﺮ ﭼﻪ "ﻓﺮﻫﻨﮕﺸﺎﻥ ﻏﻨﻲ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ " ، ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ " ﻋﺸﻖ
ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ ".
ﻭﻫﺮﭼﻪ " ﻫﻮﻳّﺘﺸﺎﻥ ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ " ، " ﻣﺤﺘﺮﻣﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ".
ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ " ﺩﺭﻛﺸﺎﻥ " " ﻣﻴﻔﻬﻤﻨﺪ " ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ " ﺷﻌﻮﺭﺷﺎﻥ " ﺑﻪ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ
ﻭ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﻋﻤﻞ ﻣﻴﻜﻨﺪ.