پریماه:

پریماه:
‌سخت است
درڪ کردن دخترے کہ سالہاست
بہ نقطہ اے نامعلوم خیره مانده
چندبار صدایش میزنے
صورت مےچرخاند و با لبخندے تلخ میگوید: جانم؟!
و اینجا شروعِ خیره ماندن توست
شروع خیره ماندنت
غرق در فکرے مریض
کہ دخترڪ بہ چہ کسے فکر مےکند
چرا آنقدر شکننده است
چہ اتفاقے برایش افتاده
چرا؟
چرا؟
چرا؟
و دختر هنوز خیره بہ آغوشے است پُر از امنیت
بہ دستانے کہ گرم باشد 
بہ لبخندے کہ تلخ نباشد 
بہ دوستت دارمے کہ راست باشد 
یڪ حقیقت
نہ یڪ غریزه !
سخت است...