همسرش

ﮔﺎﻧﺪﯼ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ همسرش ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﻧﻮﺷﺖ:
ﺧﻮﺏِ ﻣﻦ
ﻫﻨﺮ ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎﺳﺖ...
ﺯﯾﺎﺩ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﯾﻢ
ﻭ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻫﻢ ﯾﺦ ﻣﯽ ﺯﻧﯿﻢ... ﺗﻮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺁﻧﮑﺴﯽ ﺑﺎﺷﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ
ﻭ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺁﻧﮑﺴﯽ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ... ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﺴﺎﺯﯼ
ﯾﺎ ﮐﻤﺒﻮﺩﻫﺎﯾﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﯾﺎ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﺖ... ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺎﺷﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ
ﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺷﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ... ﺧﻮﺏِ ﻣﻦ
ﻫﻨﺮٍِِ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻫﺎﺳﺖ ﻭ
ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺍﺵ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮐﻤﺒﻮﺩﻫﺎ... ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﮓﻫﺎﯾﺶ ﺟﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ
ﻫﻤﻪ ﺳﺎﺯﻫﺎﯾﺶ ﮐﻮﮎ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺳﺎﺯﺵ ﺭﻗﺼﯿﺪ
ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﻧﺎﮐﻮﮎ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﺎﮐﻮﮐﺶ... ﺍﺻﻼ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺭﻗﺺ ﻭ ﺳﺎﺯ ﻭ ﮐﻮﮐﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻦ
ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﺩ
ﺑﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺩ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ
ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺮﻕ ﮔﺬﺷﺘﻨﺪ
ﺑﻪ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺖ
ﻣﯿﺎﻧﺴﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ
ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺑﻪ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺖ
ﺑﻬﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻢ ﮐﻢ
ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ ... ﺍﺑﺮﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ
ﺻﺎﻑ ﺍﺳﺖ... ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ ﻫﺮ ﺟﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ❤️