پدر بزرگ! چه زیباست حسّ و حال شما

پدر بزرگ! چه زیباست حسّ و حال شما
بزرگ می شدم ای کاش با روال شما
چه من،چه تک تکِ هم نسل های من،داریم
همیشه حسرتِ دورانِ پُر جلال شما

زمانه ای که جوانَش منم، چنان تلخ است
که نیست شوقِ رسیدن به سنّ و سال شما!
اگرچه علم و رفاه از گذشته بیشتر است
کم است معرفت و عشق در قبال شما!

به ما که لذّت و شادی حرام شد اِنگار!
جوانیِ دلِ پُر مهرتان حلال شما
حیا و راستی، آسایش و وفا داری
چه حیف،ما که ندیدیم!خوش به حالِ شما!

من آمدم که شما دردِ دل کنید... ولی
دلم پُر است! شدم باز هم وبالِ شما!
چه مهربان و صبورید! من چه پُر حرفم!
حواس و گوش من از این دقیقه مال شما...