روانی دوست داشتنی من

#روانی_دوست_داشتنی_من
P:40
(ویو ا.ت)

رئیس با دیدنم گفت
رئیس: بهتری؟

کلافه سرمو تکون دادم و گفتم
ا.ت: من میتونم چند روز مرخصی بگیرم؟

با حرفم ابروهاش بالا پرید و گفت
رئیس: چرا؟ انقدر حالت بده؟

آخه یکی نیست بگه به تو چه؟
آقا الان من بهت بگم میخای چیکار کنی؟

عصبی چشمامو بازو بسته کردمو گفتم
ا.ت: میخام برم بوسان

دوباره در کمال پرویی گفت
رئیس: چرا؟!

شیطونه میگه بزن تو دهنشا
همه ی عالم داره از همه ور منو می*کنه آقا ولم کنین دیگه

برای اینکه دست از سرم برداره گفتم
ا.ت: با فلیکس میخایم بریم

سرشو تکون داد و بلخره دست از سر کچل من برداشت که بلافاصله گفتم
ا.ت: من حالم خوب نیست برای همین میرم خونه

میدونستم یه ثانیه دیگه بمونم باز کلی زر زر میکنه پس بلافاصله تعظیم کوتاهی کردمو از اتاق بیرون اومدم

لحظه ی آخر به بیمار جدید نگاهی انداختم
پوزخند گوشه ی لبش
انگار میخاست بگه قراره به فا*ک بری
بیخیال فکر کنم زیاد فیلم میبینم

*فلش بک به فردا*

از هواپیما پیاده شدم و بلافاصله تاکسی گرفتم به جایی که توی چت گفته بودن

تصمیم گرفته بودم به اون ناشناس اعتماد کنم
من تاحالا هزار بار به ف*اک رفتم این روش دیگه