بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ - آنان که از بخل خویش در امان بمانند، بدون شک رستگار اند!(سوره حشر بخشی از آیه 9 و سوره تغابن بخشی از آیه 16)
بخل، فرومایگی است. یک بیماری خطر ناک نفسانی است. آنکه نتواند نعمتی را نزد کسی ببیند و یا نخواهد که نعمتی به کسی رسد، بخیل است. و بخیل پیش از هر چیز ویران کننده خویش است. چنین کسی هر دم در آتش بخل خویش می سوزد. همچنان که پیامبر (ص) فرمود؛ اَقَلُّ النّاسِ راحَةً البَخِیلُ - کم آسایش ترین مردمان، بخیل است.(بحار الأنوار : 73 / 300 / 2 )
حیطه بخل وسیع است و فقط مادیّات را شامل نمی شود؛ کسی را خداوند، علم و آگاهی داده است،به او بخل می ورزند.
کسی را آرامش الهی داده است، به او بخل می ورزند. کسی را خانواده ای در صلح و صفا داده است، به او بخل می ورزند. کسی را موفقیت و بهروزی عطا کرده است، به او بخل می ورزند. کسی را محبوب قلبها کرده است، به او بخل می ورزند. بخل ورزیدن، یک جهنم واقعی است و مصادیق بسیار دارد. و عَلَی الاَسَف بخل، بر نفوس مردمان حک شده است - أُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَّ - (سوره نساء بخشی از آیه 128)
یک سالک باید خود را از این بیماری خلاص کند، و این چالشی بزرگ است. جز این باشد هیچ رستگاری ای در کار نخواهد بود. زیرا کسی که کمترین بخلی در وجودش باشد، نمی تواند خدمتگزار خداوند باشد. چه خدمتگزار خدا کسی است که بر همه مخلوقاتش عشق می ورزد و رشد و سعادتشان را خواستار است. خدمتگزار خدا کسی است که حتی اگر خود را محروم کند، دیگران را از خیر و خوبی بر خوردار می نماید. و این کار او از سر عشق است و از سر اجبار نیست. نشانه خلاص شدن از بخل، آن است که بتوانی در خلوتت دیگران را دعای خیر کنی و انرژی مثبت و سازنده ات را صادقانه و با تمام وجود به سوی شان گسیل داری. این همان کاری است که فاطمه(س) در شیوه دعاهایش به همه نسل ها تعلیم می دهد. اول دیگران.
وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ - آنان که از بخل خویش در امان بمانند، بدون شک رستگار اند!(سوره حشر بخشی از آیه 9 و سوره تغابن بخشی از آیه 16)
بخل، فرومایگی است. یک بیماری خطر ناک نفسانی است. آنکه نتواند نعمتی را نزد کسی ببیند و یا نخواهد که نعمتی به کسی رسد، بخیل است. و بخیل پیش از هر چیز ویران کننده خویش است. چنین کسی هر دم در آتش بخل خویش می سوزد. همچنان که پیامبر (ص) فرمود؛ اَقَلُّ النّاسِ راحَةً البَخِیلُ - کم آسایش ترین مردمان، بخیل است.(بحار الأنوار : 73 / 300 / 2 )
حیطه بخل وسیع است و فقط مادیّات را شامل نمی شود؛ کسی را خداوند، علم و آگاهی داده است،به او بخل می ورزند.
کسی را آرامش الهی داده است، به او بخل می ورزند. کسی را خانواده ای در صلح و صفا داده است، به او بخل می ورزند. کسی را موفقیت و بهروزی عطا کرده است، به او بخل می ورزند. کسی را محبوب قلبها کرده است، به او بخل می ورزند. بخل ورزیدن، یک جهنم واقعی است و مصادیق بسیار دارد. و عَلَی الاَسَف بخل، بر نفوس مردمان حک شده است - أُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَّ - (سوره نساء بخشی از آیه 128)
یک سالک باید خود را از این بیماری خلاص کند، و این چالشی بزرگ است. جز این باشد هیچ رستگاری ای در کار نخواهد بود. زیرا کسی که کمترین بخلی در وجودش باشد، نمی تواند خدمتگزار خداوند باشد. چه خدمتگزار خدا کسی است که بر همه مخلوقاتش عشق می ورزد و رشد و سعادتشان را خواستار است. خدمتگزار خدا کسی است که حتی اگر خود را محروم کند، دیگران را از خیر و خوبی بر خوردار می نماید. و این کار او از سر عشق است و از سر اجبار نیست. نشانه خلاص شدن از بخل، آن است که بتوانی در خلوتت دیگران را دعای خیر کنی و انرژی مثبت و سازنده ات را صادقانه و با تمام وجود به سوی شان گسیل داری. این همان کاری است که فاطمه(س) در شیوه دعاهایش به همه نسل ها تعلیم می دهد. اول دیگران.
۶۴۹
۲۰ آبان ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.