خاطرات

#خاطرات

هو

🔸 به خاطر دارم که 31 سال پیش که از تهران برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم آمدم و به سفارش مرحوم استاد آقا شیخ محمد تقی آملی و مرحوم استاد آقای شعرانی (که نسبت به حضرت طباطبایی ایمان داشتند و آقای آملی می فرمود: زمانی که ما در نجف خدمت آقای قاضی بودیم ، آقای طباطبایی در سیر و سلوک از همه ما جلوتر بود و در همان وقت ایشان مکاشفاتی داشتند) خدمت آقای طباطبایی رسیدم و عرض کردم که طلبه ای هستم که سیزده ، چهارده سال در تهران محضر این اساتید را درک کرده ام و هم اکنون هم خدمت شما رسیده ام که استفاده کنم
چیزی نفرمودند. پس از چند روز مجددا خدمتشان رسیده ام که استفاده کنم . چیزی نفرمودند.
پس از چند روز مجددا خدمتشان رسیدم و پس از عذر خواهی سرم را روی زانویشان گذاشتم و گریستم ، فرمودند: چرا گریه می کنی ؟
عرض کردم : آقا! چرا شما دست رد به سینه من می زنید؟

بالاخره پس از رفت و آمد زیاد با ایشان انس گرفتم اولین سخنی که به من فرمودند این بود که : آقا! به خدا یک راه بیشتر وجود ندارد: ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم ای بالطریقه التی ، این قرآن برنامه زندگی انسان است.


🔸 خداوند سبحان انسان را که مهمترین صنع و مصداق اتم فتبارک الله احسن الخالقین است ، آفرید و قرآن را به عنوان دستورالعمل هدایت او فرستاد.
قرآن به سر گرفتن خوب است ، اما عمده آن است که انسان قرآن را به دل کند.
انسان قرآنی آن است که لا یسمه الا المطهرون یعنی تمام شئون زندگیش پاک است .

امام من و شما، حضرت زین العابدین علیه السلام در صحیفه سجادیه فرمود: بارالها! کسی که نیت گناه می کند، استحقاق کیفر همه گنهکاران را دارد.
انسان چه حقی دارد که در پیشگاه تو، نیت گناه کند.

___________________
📚 فضایل و سیره چهارده معصوم در اثار علامه حسن زاده آملی